Hayatım demir çekiçlerle dövülmedi benim. Trajik kırılma noktaları yaşamadım.Yangınlardan çıkıp gelmedim..Ondan sebep bazen okumak için gözlerimi dört açtığım derinlikleri tam anlamıyla sezemeyebilirim.. Tanığı olmadığım ama  anlattığın hayatının gözümün önünde canlanan sekanslarını bir araya getiriyor ve epey cehennemi aşamaları olduğunu görüyorum. Bizzat şahidi olmadığım, öfkeni, hırsını, acını okuyorum sessiz ve karanlık bir salonda..Şimdi bana anlatmadığın yeldeğirmenleri ile savaşan sevdiğim, yeni bir cephe açmamam gerek sana..Nedenlerle, nasıllarla, nereyelerle yaralarım seni..oysa sağlığına huzuruna dua ediyorum şafak vakitleri..

İçimdeki güzel kadındır bu,

adına Elif diyesim var

terkedilmiş bir diyarın

ümidi sönmemiş

neşesi kaçmamış

azalmamış

ışığı

Blogger olarak her daim tek geçeceğim, alemin kraliçesi Üryan'ın seçkin sahifesinde naçizane yazdığım bir soyunuk yorumda "aşkın dilinin lal olduğunu zannettiğimi, en azından bana öyle olduğunu" beyan etmiştim. Oysa hatun beni hasedimden orta yerimden çatlatacak surette çatır çatır yazıyordu.. Benim yaptığım ise  adamın başını didiklemekten usandığım bir vakit kaleme aldığım "ahan da bak senin fena olmayan tarafların da var" yazısı olup ,zannedersem bu yazı da ondan çok kendime propaganda mahiyetinde idi. Bire berber gel beraber birlikte bir blog şeetirelim demiştim bir vakitler kendisine, sayfayı açıp okumuşluğu yoktur. Kendisine methiye mahiyetinde ki gönül söküntülerime teşekkür etmek dışında iki satır yazı yazıp da nezaketen gönül almışlığı da..Nihayet bugün itibariyle zat-ı devletlerine  şahsa özel mesajların tacizinden kurtulduğu müjdesini vermiş bulunuyorum. Ey cümle ahali, başınıza bela olmaya geldim.. İçsel , dışsal, bana gelenler, benden gidenleri okuma mutluluğu bundan gayrı  umumundur...(Sevgilim sana adresini vermediğim bu sayfayı bulabilirsen sen de nasiplenirsin bir tanem..sçs)

HOPTİRİNAM...